اهداف مشاوره خانواده
خانواده
ما واژگان ، عادات ، آداب و رسوم و آیین های خود را از خانواده یاد می گیریم. ما همچنین از طریق خانواده خود یاد می گیریم که چگونه دوست داشته و چگونه با دیگران تعامل داشته باشیم.
اگر در یک خانواده سالم با روابط سالم به دنیا بیایم ، احتمالاً یاد خواهیم گرفت که چگونه روابط سالم را حفظ کنیم و اگر در خانواده ای ناکارآمد متولد شویم که برای برقراری ارتباط با یکدیگر دچار مشکل باشند ، ممکن است برای برقراری ارتباط با دیگران ما نیز در آینده دچار مشکل شویم.
مشاوره خانواده
مشاوره خانواده نوعی از درمان است که برای رسیدگی به موضوعات خاص موثر بر سلامت و عملکرد خانواده طراحی شده است. این روش می تواند برای کمک به خانواده در یک دوره دشوار یا مشکلات بهداشت روانی یا رفتاری موجود دریکی از اعضای خانواده ،مورد استفاده قرار گیرد.
در واقع مشاوره خانواده، روشی را برای رشد یا حفظ یک خانواده سالم و کارآمد به اعضا ارائه می دهد.
مشاوره خانواده می تواند از تکنیک ها و تمرین های مربوط به درمان شناختی رفتاری (CBT)، درمانی بین فردی یا سایر انواع درمان های فردی استفاده کند. مانند سایر انواع درمان ها ، تکنیک های به کار گرفته شده به مشکلات مراجعه کنندگان بستگی دارد.
همچنین مشکلات رفتاری یا عاطفی در کودکان دلایل شایع مراجعه به یک مشاور خانواده است. لازم به ذکر است که در مشاوره خانواده، اصطلاح خانواده به معنای خویشاوندان خونی نیست. در این زمینه ، “خانواده” هرکسی است که “نقش حامی طولانی مدت در زندگی شخص دارد”
جلسات مشاوره خانواده
طیف وسیعی از مشکلات جسمی و روانی توسط مشاوره خانواده درمان می شود که شامل تعارضات زناشویی و زوجین ، درگیری والدین و کودک ،استفاده از مشروبات و اعتیاد به الکل و مواد مخدر ، اختلال عملکرد جنسی ، اندوه ، پریشانی ، اختلالات خوردن و مشکلات مربوط به وزن ، مشکلات رفتاری کودکان و مشکلات مربوط به دوران سالخوردگی مانند آلزایمر است.
مشاوره خانواده همچنین بر موضوعات بهداشت روان مانند افسردگی ، اضطراب یا اسکیزوفرنی یکی از اعضای خانواده و تأثیر این مسائل بر بقیه افراد، متمرکز است.
جلسات مشاوره خانواده به طور متوسط بر ۱۲ جلسه متمرکز بر ارائه راه حل تشکیل می شود و ممکن است بسته به ماهیت و شدت مشکلات ، جلسات بیشتری لازم باشد.
در جلسات مشاوره خانواده ، درمانگر روند کاری خود را با ملاقات با تمام اعضای خانواده آغاز می کند و سپس در صورت لزوم با اعضای خانواده به طور جداگانه ملاقات می کند. جلسه اول عموماً برای جمع آوری اطلاعات است ، بنابراین درمانگر می تواند در مورد مشکلی که شما را به سمت درمان آن سوق داده است ، اطلاعاتی کسب کند ، افکار همه افراد را درگیر کند و در عین حال ، باید بتوانید از نقش و شایستگی درمانگر ، اهداف درمان و هرگونه «قوانینی» که باید در داخل و خارج از جلسات رعایت شود ، استفاده کند ، مانند اینکه چه کسی باید در کدام جلسات شرکت کند و محرمانه بودن هر گونه اطلاعاتی که میان اعضای خانواده و درمانگر به اشتراک گذاشته شده است.
با گذشت زمان ، درمانگر نقش ها و رفتارهای فردی خانواده را که منجر به مشاجره می شوند ، مشخص می کند و چالش های خاص را شناسایی و راه هایی را برای حل و فصل فعالانه مسائل جستجو می کند.
متداول ترین روش های استفاده شده در مشاوره خانواده
بووین:
این روش در خانواده درمانی ، برای موقعیت هایی مناسب است که در آن افراد نمی توانند یا نمی خواهند اعضای دیگر خانواده را در معالجه دخیل کنند. بوونین تراپی بر اساس دو مفهوم اصلی ایجاد شده است: مثلث (تمایل طبیعی به نفس کشیدن یا صحبت کردن با شخص ثالث) و تمایز (یادگیری واکنشی کم عاطفی در روابط خانوادگی).
ساختاری:
ساختاری درمانی بر تنظیم و تقویت سیستم خانواده متمرکز است تا اطمینان حاصل شود که هم والدین بر فرزندان خود کنترل داشته باشند و هم مرزهای مناسبی میان کودکان و بزرگسالان ایجاد شود.
در این روش درمانی ، درمانگر برای مشاهده ، یادگیری و تقویت توانایی ها و روابط ، به خانواده کمک می کند.
سیستماتیک:
مدل سیستماتیک ، نوع درمانی است که در ارتباطات ناخودآگاه و معانی رفتارهای اعضای خانواده متمرکز است.
درمانگر در این نوع درمان بی طرف و از راه دور ، به اعضای خانواده اجازه می دهد تا به عنوان یک خانواده در مسائل و مشکلات خود عمیق تر فرو روند.
استراتژیک:
این شکل از درمان مختصر و مستقیم تر از سایر روش ها است ، که در آن درمانگر کارهای خانه را به خانواده اختصاص می دهد. این کار در خانه برای تغییر نحوه تعامل اعضای خانواده با ارزیابی و تنظیم نحوه برقراری ارتباط و تصمیم گیری در خانواده است.
درمانگر در این نوع روش درمانی، جایگاه قدرت را به دست می گیرد ، این امر به اعضای دیگر خانواده که معمولاً ممکن است از قدرت لازم برای برقراری ارتباط مؤثر برخوردار نباشند ، کمک می کند.
همچنین همه مشاوران خانواده باید حداقل تجربه در مورد درمان:
- مشکلات رفتاری کودک و نوجوان
- افسردگی و اضطراب
- مسائل LGBTQ
- خشونت خانگی
- ناباروری
- درگیری های زناشویی
- سوء مصرف مواد
و موارد مشابه دیگر داشته باشند.
برای درمان این مشکلات و سایر مسائل خانوادگی ، درمانگران باید:
- نحوه تعامل افراد را مشاهده کنند.
- ارزیابی و حل مشکلات رابطه را انجام دهند
- تشخیص و درمان اختلالات روانشناختی در یک زمینه خانوادگی را انجام دهند
- راهنمایی مراجعه کنندگان برای حل بحران هایی مانند طلاق یا مرگ را انجام دهند
- الگوهای رابطه ای یا رفتاری مسئله دار را برجسته کنند.
- به جایگزین کردن رفتارهای ناکارآمد با گزینه های سالم کمک کنند.
- از یک رویکرد جامع استفاده کنند.
برای به دست آوردن مهارت های لازم برای انجام این کارها ، یک مشاوره خانواده معمولاً مدرک لیسانس مشاوره ، روانشناسی ، جامعه شناسی را کسب می کند و به دنبال آن یک مدرک کارشناسی ارشد مشاوره یا ازدواج و خانواده درمانی را کسب می کند.
در مرحله بعد ، به احتمال زیاد درمانگر پس از فارغ التحصیلی باید دو سال کار نظارت شده را انجام دهد ،که درمجموع ۲۰۰۰ تا ۴۰۰۰ ساعت تجربه بالینی را شامل می شود.
این آموزش ها ، درمانگران را برای راهنمایی با طیف گسترده ای از مشکلات ، از جمله:
- درگیریهای شخصی در درون زوجین یا خانواده
- بیماری غیر منتظره ، مرگ ، یا بیکاری
- توسعه یا حفظ یک رابطه عاشقانه سالم در هر مرحله
- مشکلات رفتاری در کودکان
- طلاق یا جدایی
- سوء مصرف مواد یا اعتیاد
- مشکلات بهداشت روانی مانند افسردگی و اضطراب آماده می کند.
اهداف مشاوره خانواده
به طور خلاصه ، اهداف مشاوره خانواده این است که با همکاری یکدیگر مشکلات روحی ، عاطفی و روانی را که یک خانواده را از هم پاشیده است ، بهبود بخشد و برای هدایت خانواده به سمت زندگی سالم تلاش کند.
از دیگر اهداف مشاوره خانواده این است که درمانگران برای کمک به مردم در بهبود ارتباطات ، حل مشکلات خانوادگی ، درک و رسیدگی به شرایط خانوادگی و ایجاد یک محیط خانه با عملکرد بهتر، کمک کننده باشند.
همچنین اهداف مشاوره خانواده به مشکلات موجود در مراجعین بستگی دارد. به عنوان مثال ، اهداف ممکن است بر اساس سناریوهای زیر متفاوت باشند:
یکی از اعضای خانواده از اسکیزوفرنی یا مشکل روانپریشی شدید رنج می برد:
هدف این است که به سایر اعضای خانواده کمک کند تا این اختلال را درک کنند و با تغییرات روانی که ممکن است بیمار متحمل شود ، سازگار شوند.
مشکلات به وجود آمده به دلیل اختلافات نسلی، مانند زمانی که مادربزرگ و پدر بزرگ ها با یک خانواده زندگی می کنند یا فرزندان توسط مادربزرگ و پدر بزرگ خود بزرگ می شوند:
هدف بهبود ارتباطات و کمک به اعضای خانواده برای تعیین مرزهای سالم است.
خانواده هایی که از هنجارهای اجتماعی تبعیت نمی کنند:
اهداف مشاوره خانواده در اینجا همیشه برطرف کردن مشکلات داخلی نیست ، اما ممکن است به اعضای خانواده در مقابله با عوامل بیرونی مانند نگرش های اجتماعی کمک کنند.
اعضای خانواده که از پیشینه های نژادی ، فرهنگی و مذهبی مختلط سرچشمه می گیرند:
هدف این است که به اعضای خانواده کمک شود تا درک خود را از یکدیگر بیشتر کنند و روابط سالم ایجاد کنند.
هنگامی که یکی از اعضای خانواده در تلاش است که از سایر اعضای خانواده حمایت محدودی دریافت کند :
هدف تسهیل افزایش همدلی و تفاهم برای فرد در درون خانواده است.
به نظر می رسد مشکلات بیمار به طور غیرقابل توصیف با مشکلات سایر اعضای خانواده گره خورده است:
در مواردی که مشکلات به وجود آمده در فرد، عمیقاً بر مشکلات سایر اعضای خانواده ریشه داشته باشد ، هدف پرداختن به موضوعات کمک کننده و حل یا کاهش اثرات این الگو است.
مزایای مراجعه به مشاوره خانواده
در مشاوره خانواده ، خانواده ها می توانند با راهنمایی یک متخصص بهداشت روان در یک محیط امن و کنترل شده بر روی مشکلات خود کار کنند.
مزایا مراجعه به مشاوره خانواده شامل موارد زیر است:
- درک بهتر از مرزهای سالم و الگوهای خانوادگی
- ارتباطات پیشرفته
- حل مسئله بهبود یافته
- همدلی عمیق تر
- کاهش تضادها و مهارتهایی برای مدیریت بهتر عصبانیت به طور خاص ، مشاوره خانواده می تواند روابط خانوادگی را از طریق
- گرد هم آوردن خانواده پس از یک بحران
- ایجاد صداقت بین اعضای خانواده
- اعتماد به اعضای خانواده
- ایجاد یک محیط خانوادگی حامی کننده
- کاهش منابع تنش و استرس در خانواده
- کمک به اعضای خانواده در بخشش یکدیگر
- حل اختلاف اعضای خانواده
- بازگرداندن اعضای خانواده ای که منزوی شده اند، کمک کننده باشد.
همچنین مشاوره خانواده ، مهارت های لازم برای عملکردهای سالم در یک خانواده از جمله ارتباطات ، حل و فصل تعارض و حل مسئله را افزایش می دهد. بهبود این مهارت ها همچنین باعث افزایش پتانسیل موفقیت در غلبه بر رفع مشکلات خانوادگی می شود.
