روانشناسی بالینی چیست ؟

 روانشناسی بالینی چیست ؟
۳.۷/۵ - (۳ امتیاز)

روانشناسی بالینی چیست ؟

در پایخ به این سوال که روانشناسی بالینی چیست باید بگوییم شاخه ای از رشته روانشناسی است که به ارزیابی و معالجه بیماری های روانی ، رفتارهای غیرعادی و مشکلات روانپزشکی مربوط می شود.

این زمینه ، علم روانشناسی را با درمان مشکلات پیچیده ی انسانی تلفیق می کند و رشته روانشناسی بالینی را برای افرادی که به دنبال کار در یک زمینه چالش برانگیز هستند ، به یک انتخاب شغلی هیجان انگیز ، تبدیل کرده است.

روانشناسی بالینی یک تخصص روانشناختی است که مراقبت های مداوم و بهداشت روان و رفتاری را برای افراد و خانواده ها فراهم می کند.

در واقع روانشناسی بالینی به عنوان یک تخصص ، به افراد و خانواده ها و برای همه پیشینه های قومی ، فرهنگی و اقتصادی و همچنین گروه ها و جوامع،  خدمات ارائه می دهد.

 

تاریخچه روانشناسی بالینی چیست ؟

برای درک بهتر این سوال که “روانشناسی بالینی چیست” بهتر است نگاهی به تاریخچه این رشته بندازیم.

تأثیرات اولیه در زمینه روانشناسی بالینی،  شامل رویکرد روانشناس تحلیلگر اتریشی ،  زیگموند فروید است. وی یکی از اولین کسانی بود که این ایده را مورد توجه قرار داد که بیماری روانی مشکلی است که می توان آن را به وسیله گفتگو با بیمار،  درمان کرد و این توسعه رویکرد گفتگوی درمانی وی بود که اغلب به عنوان اولین استفاده علمی از روانشناسی بالینی ،  مورد استناد قرار می گیرد.

 

روانشناس آمریکایی لایتنر ویتمر،  اولین کلینیک روانشناسی را در سال ۱۸۹۶ با تمرکز ویژه بر کمک به کودکانی که ناتوانی در یادگیری داشتند، افتتاح کرد.

همچنین ویتمر بود که اولین بار در مقاله خود در سال ۱۹۰۷ اصطلاح “روانشناسی بالینی” را معرفی کرد. ویتمر ، دانشجوی سابق ویلهلم ووند ، روانشناسی بالینی را “مطالعه بر روی افراد ، با مشاهده یا آزمایش ، با هدف ارتقاء متغییرها” تعریف کرد.

 

امروزه روانشناسی بالینی یکی از محبوب ترین زیرشاخه ها و بزرگترین حوزه اشتغال در رشته روانشناسی است.

 

  تغییرات در رویکرد روانشناسی بالینی به چه شکل صورت گرفت؟

در حالی که تمرکز اولیه در روانشناسی بالینی عمدتاً روی علوم و تحقیقات بوده است ، برنامه های تحصیلات تکمیلی شروع به تأکید بیشتر بر روان درمانی کردند. بعدها ، گزینه درجه دکترای روانشناسی (Psy.D.) پدید آمد که تأکید بیشتر بر روی حرفه ای شدن و نه صرفا تحقیق کردن، داشت.

این مدرک دکترای عملی گرا در روانشناسی بالینی به عنوان پزشک-محقق یا الگوی Vail شناخته می شود.  این رشته همچنان در طول زمان،  رشد چشمگیری داشته و تقاضا برای روانشناسان بالینی همچنان رو به رشد است.

 

رویکردهای روانشناسی بالینی چیست ؟

روانشناسان بالینی که به عنوان رواندرمانگران،  فعالیت می کنند ، معمولاً هنگام کار با مراجعه کنندگان از روش های مختلف درمانی استفاده می کنند.

در حالی که برخی پزشکان بر روی چشم انداز درمانی کاملاً ویژه،  تمرکز می کنند ، بسیاری از روانشناسان بالینی از آنچه که “رویکرد التقاطی” نامیده می شود،  استفاده می کنند.

این رویکرد شامل ترسیم روشهای مختلف نظری،  برای تهیه بهترین برنامه درمانی،  برای هر مراجعه کننده به طور خاص است.

   برخی از دیدگاههای مهم نظری در روانشناسی بالینی عبارتند از:

 

رویکرد روانگردان:

این دیدگاه از آثار فروید به وجود آمد. او معتقد بود ذهن ناخودآگاه ، نقش مهمی در رفتار ما دارد. روانشناسانی که از روان درمانی استفاده می کنند،  ممکن است از تکنیک هایی مانند: ارتباط برای تحقیق درباره انگیزه های اساسی و ناخودآگاه مراجعه کنندگان خود استفاده کنند.

چشم انداز شناختی رفتاری:

این رویکرد به روانشناسی بالینی از مکتب های فکری ، رفتاری و شناختی توسعه یافته است. روانشناسان بالینی با استفاده از این دیدگاه، چگونگی تعامل احساسات مراجعه  کننده ، رفتارها و افکار را بررسی می کنند. درمان شناختی-رفتاری (CBT) اغلب بر تغییر افکار و رفتارهایی که در پریشانی روانشناختی نقش دارند ، تمرکز دارد.

چشم انداز انسان گرایانه:

این رویکرد در روانشناسی بالینی ،  ناشی از کار اندیشمندان اومانیستی مانند ابراهیم مازلو و کارل راجرز بود. این چشم انداز به صورت جامع تری به مراجعه کنندگان نگاه می کند و به مواردی از قبیل،  خود واقعی سازی متمرکز می شود.

 

فرصت های شغلی روانشناسی بالینی به چه شکل است؟

روانشناسان بالینی در بسیاری از محیط ها مانند (بیمارستان ها ، درمانگاه ها ، کلینیک ها ، دانشگاه ها ، مدارس و غیره) و در بسیاری از حوزه های دیگر فعالیت می کنند.  برخی از وظایف شغلی که توسط روانشناسی بالینی انجام می شود،  می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • ارزیابی و تشخیص اختلالات روانشناختی ، مانند درمان اختلالات روانشناختی از جمله اعتیاد به مواد مخدر و الکل
  • ارائه شهادت در تنظیمات قانونی
  • تدریس ، اغلب در سطح دانشگاهی
  • انجام تحقیقات در حوزه بهداشت روان

ایجاد و اجرای برنامه هایی برای درمان و پیشگیری از مشکلات اجتماعی برخی روانشناسان بالینی ممکن است روی یکی از این موارد تمرکز کنند،  یا چندین مورد از این خدمات را به طور همزمان ارائه دهند.

به عنوان مثال ، ممکن است شخصی به طور مستقیم با مراجعه کنندگانی که به دلیل اختلالات روانشناختی در بیمارستان بستری هستند ، کار کند ، ضمن اینکه یک کلینیک درمانی خصوصی نیز دارد که خدمات سرپایی کوتاه مدت و طولانی مدت را برای کسانی که نیاز به کمک در مقابله با مشکلات روانی دارند ، داشته باشد.

 

تخصص روانشناسان بالینی چیست ؟

تخصص روانشناسی بالینی به مسائل رفتاری و بهداشت روانی می پردازد که افراد در طول زندگی با آن روبرو هستند از جمله:

  • ناسازگاری فکری ، عاطفی ، روانی ، اجتماعی و رفتاری.
  • قابلیت انطباق و ناراحتی.
  • مسائل مربوط به تعدیل رفتار و همچنین مشکلات شدید روانی.

مسئولیت های اولیه یک روانشناس بالینی چیست ؟

روانشناسی بالینی هم یک پروسه درمانی جامع و هم یک ارائه دهنده خدمات درمانی در روانشناسی محسوب می شود.  روانشناسان بالینی خدمات درمانی حرفه ای را برای تشخیص ، ارزیابی ، معالجه و پیشگیری از انواع اختلالات شخصیت ، روانی ، عاطفی ، روحی و روانی و رفتاری در افراد در هر سنی را ارائه می دهند.

روانشناسی بالینی شامل درک ، پیش بینی و بهبود بهم ریختگی فکری ، عاطفی ، جسمی و روانی ، ناسازگاری اجتماعی و رفتاری و بیماری های روانی و همچنین سایر اشکال استرس است.

رویه های مورد استفاده توسط روانشناسان بالینی به چه صورت است؟

  • ارزیابی: مصاحبه تشخیصی ، ارزیابی رفتاری ، اجرای و تفسیر اقدامات و سنجش تست روانشناختی (سطح اولیه ، ثانویه و سوم) را انجام می دهند.
  • خدمات بالینی به افراد ، خانواده ها و گروه ها ارائه می دهند.
  • موضوعات روانشناختی ، عاطفی یا رفتاری را در افراد شناسایی می کنند.
  •  تشخیص اختلالات روانی ، عاطفی یا رفتاری را در افراد شناسایی می کنند.
  • تدوین و اجرای برنامه های درمانی را انجام می دهند و به مراجعه کننذگان کمک می کنند که اهداف خود را تعیین کنند و از برنامه ریزی برای دستیابی به پیشرفت شخصی ، اجتماعی ، آموزشی و حرفه ای استفاده می کنند.
  • روند پیشرفت مراجعه کننده را از طریق برگزاری جلسات منظم کنترل می کنند.
  • تحقیقات مختلفی در حوزه بهداشت روان انجام می دهند.

یک روانشناس بالینی چه کاری انجام می دهد؟

روانشناسان بالینی برای شناسایی مشکلات عاطفی ، روحی و رفتاری با مراجعین خود ملاقات می کنند.

روانشناس با مشاهده ، مصاحبه و آزمایش ، هرگونه اختلال موجود یا احتمالی را تشخیص می دهد. سپس ، مطابق نیاز مراجعه کننده ، برنامه درمانی را تدوین می کنند.

روانشناسان به طور مرتب بر پیشرفت رفتاری مراجعه کننده،  نظارت می کنند تا اطمینان حاصل کنند که در طی این پروسه نیازهای آنها برآورده می شود و در صورت لزوم آن را مطابق نیاز فرد،  تنظیم می کنند.

برای تبدیل شدن به یک روانشناس بالینی به چه نوع آموزش یا مجوز نیاز است؟

کسب یک مدرک دانشگاهی چهار ساله اولین قدم در آموزش شما به سمت روانشناس شدن است. لیسانس در آموزش ، روانشناسی یا جامعه شناسی به بهترین وجه شما را برای ادامه دادن در تحصیلات تکمیلی آماده می کند ، اما اگر قبلاً لیسانس دیگری را در رشته دیگری کسب کرده اید ، اشکالی ندارد.

برای ورود به رشته روانشناسی بالینی به مدرک کارشناسی ارشد روانشناسی نیاز خواهید داشت. که این پروسه تا دو سال طول می کشد.  بسیاری از روانشناسان بالینی ، همچنین دارای مدرک دکترا می باشند. گرفتن مدرک دکترا در روانشناسی بالینی به طور معمول نیاز به سرمایه گذاری زمانی پنج تا شش ساله دارد.

همچنین تخصص هایی که در حوزه های خاصی از روانشناسی حرفه ای به عنوان بخشی از برنامه دکترا وجود دارد ، نیاز به کارآموزی یک ساله دارد.

مجوزهای صدور گواهینامه برای روانشناسان در کشورهای مختلف متفاوت است. حتماً مقررات را برای منطقه ای که قصد مطالعه در آن جا را دارید،  بررسی کنید.

نتیجه آن که:

یک روانشناس بالینی اغلب تصویری است که وقتی به یک روانشناس ، درمانگر یا مشاور فکر می کنیم ، از آن استفاده می کنیم. این متخصصان بهداشت روان بسیار ماهر ، با افراد ، زوج ها ، خانواده ها و گروه ها همکاری می کنند تا در حل مشکل ، کاهش فشار روانی یا مدیریت تشخیص مشکلات روانپزشکی ، کمک کننده باشند. روانشناسان بالینی می توانند طیف وسیعی از خدمات حرفه ای از جمله:

  • انجام و تفسیر ارزیابی های روانشناختی
  • انجام تحقیقات روانشناسی
  • مشاوره با تیم های بین رشته ای در زمینه های بهداشت روان ، امکانات پزشکی و سایر مراکز درمانی ، مدارس و مشاغل
  • تدوین برنامه های پیشگیری و درمانی
  • مدیریت برنامه
  • درمان مشکلات روانشناختی / روانی
  • تدریس در سطح دانشگاهی را ارائه دهند.

 

“روانشناسی بالینی چیست” ؟ روانشناسی بالینی یکی از محبوب ترین زمینه های روانشناسی است ، اما مهم است که قبل از تصمیم گیری در مورد اینکه این حوزه برای شما مناسب است یا نه ، علایق خود را ارزیابی کنید.

اگر از کار کردن با افراد لذت می برید و قادر هستید به خوبی استرس و درگیری را کنترل کنید ، حرفه روانشناسی بالینی ممکن است یک انتخاب عالی برای شما باشد.

به دلیل تغییر نیازهای اجتماع و همچنین تغییر رویکردهای مربوط به سیاست مراقبت های بهداشتی ، زمینه روانشناسی بالینی همچنان در حال رشد و تکامل خواهد بود.

آیسان فرهادی

مطلب مرتبط

اشتراک در
اطلاع از
guest

0 Comments
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x