بهترین روانشناس
روانشناس کیست و روان درمانی چیست؟
روانشناس به افرادی گفته می شود که در روان درمانی و سایر اشکال درمان روانشناختی تخصص دارند و متخصصان بسیار ماهر و دارای تخصص در زمینه های رفتار انسان ، ارزیابی سلامت روان ، تشخیص و درمان و تغییر رفتار هستند.روانشناسان با بیماران کار می کنند تا آن ها احساسات و نگرش خود را تغییر دهند و به افراد در توسعه الگوهای سالم تر و مؤثرتر در رفتار آن ها کمک می کنند.روانشناسان رویه های معتبر علمی را برای کمک به افراد در تغییر افکار ، احساسات و رفتارهای آن ها به کار می گیرند.روان درمانی یک تلاش مشترک بین یک فرد و یک روانشناس است، که در یک محیط حمایتی برای صحبت صریح و محرمانه در مورد نگرانی ها و احساسات ایجاد می شود. روانشناسان حفظ اسرار محرمانه افراد را بسیار مهم می دانند.
چرا باید از روانشناسان کمک بگیریم؟
در برخی از دوره های زندگی ، هر یک از ما ممکن است احساس غرق شدگی در افکار خود را داشته باشیم و ممکن است برای رفع این مشکلاتمان، به کمک نیاز داشته باشیم. براساس اعلام انستیتوی ملی بهداشت روانی ، بیش از یک سوم افراد برای برخورد با احساسات و مشکلاتی که فراتر از کنترل آنها به نظر می رسد ، نیاز به کمک دارند، که این مشکلات می تواند مربوط به ازدواج یا رابطه ، وضعیت خانوادگی یا برخورد با از دست دادن شغل ، مرگ یک دوست عزیز ، افسردگی ، استرس ، یا سوء مصرف مواد باشد. این نوع فشارهای زندگی در روزمره، گاه می تواند ناتوان کننده باشد. بعضی اوقات ما برای کمک به این مشکلات نیاز به کمک یک فرد متخصص آموزش دیده و دارای مجوز داریم. از طریق روان درمانی ، روانشناسان به میلیون ها افراد در هر سنی کمک می کنند که زندگی سالم تر و هدفمندتری داشته باشند.
بهترین روانشناس چه خصوصیاتی دارد؟
دانستن اینکه چه ویژگی هایی در روانشناسان بیشتر از همه حائز اهمیت است، می تواند بسیار ارزشمند و در انتخاب بهترین روانشناس کمک کننده باشد. خصوصیات شخصی ممکن است ذاتی یا اکتسابی باشد. روانشناسان خوب و موفق بسیاری از خصوصیات فردی را که در یک دوست یا مربی به دنبال آن هستید ، در اختیار شما قرار می دهند. آنها برای ایجاد موفقیت در افراد، رفتاری دلگرم کننده دارند و همیشه در دسترس هستند. علاوه بر این ، روانشناسان برای مشاوره حرفه ای به مراجعه کنندگان خود، نیاز به آموزش و اعتبار مناسب دارند. برخی از این خصوصیات نیز شامل موارد زیر است:
اشتیاق برای یادگیری : تعهد به یادگیری مادام العمر، یک روانشناس ذیصلاح را نشان می دهد. از آنجا که به طور مداوم ایده های جدید و رویکردهای درمانی ظهور می کنند ، روانشناسان باید با حضور در سمینارها ، بررسی یافته های تحقیق مبتنی بر شواهد و مشاوره با همکاران ، در حرفه خود به روز بمانند. اگر روانشناس آمادگی کافی برای کار با یک نوع مراجعه کننده یا موقعیت خاص را نداشته باشد ، تمایل به کمک به افراد، می تواند روند ناامید کننده ای داشته باشد. توصیه های نادرست یا تشخیص اشتباه می تواند به مراجعه کننده آسیب بزرگی وارد کند. روانشناسان باید خودآگاهی داشته باشند تا مواردی را که نیاز به آموزش بیشتری در خود دارند را، بشناسند.
یکدلی : روانشناسان خوب، همدلی و نگرانی واقعی خود را ابراز می کنند. آنها متوجه تفاوت های ظریف در صدا و زبان بدن افراد می شوند. مهارت هایی مانند گوش دادن فعال و تأمل در آن ، مراجعه کننده را ترغیب می کند تا افکار ، احساسات و عقاید سرکوب شده خود را به اشتراک بگذارد. روانشناسان با درک و پذیرش و با احساسات قدرتمند، با مراجعه کنندگان خود ارتباط برقرار می کنند. آنها واکنش ها و احساسات خود را هنگام کار با زندانیانی مانند مجرمان جنسی ، در تلاش برای درک آنها و ایجاد تغییر ، مدیریت می کنند.
توانایی حل مسئله : روانشناسان ، صبر نشان می دهند تا خود مراجعه کننده شروع به صحبت کند و مسائل خود را بازگو کند ، سپس مشکلات را شناسایی و دلایل نارضایتی از شرایط زندگی آن ها را بیان می کنند، سپس اهداف مورد بحث قرار گرفته و برنامه درمانی تهیه می شود، که مراحل بعدی درمان را تشریح می کند.
مرزهای مناسب :روانشناسان خوب، مرزها را رعایت می کنند و هرگز از مرز ارتباط حرفه ای و درمانی مشخص شده عبور نمی کنند. آنها فاصله شخصی مناسب را با مراجعه کنندگان خود حفظ می کنند.
امانت داری :مراجعه کنندگان باید اطمینان داشته باشند که روانشناس آن ها قابل اعتماد هستند. روانشناسان باید به شیوه ای به مراجعه کنندگان خود نشان دهند که اطلاعت آن در نزد مشاور محرمانه بوده و می تواند به آنها اعتماد کنند. به عنوان بخشی از ویژگی های مثبت این کار ، مراجعه کنندگان از حقوق حریم خصوصی خود مطلع شده و از هرگونه استثناء احتمالی در مورد محرمانه بودن ، مانند تهدیدات صدمات قریب الوقوع به خود یا دیگران مطلع می شوند. همچنین روانشناسان باید به مراجعه کنندگان خود این اطمینان را بدهند که آن ها آزاد هستند بدون قضاوت شدن، افکار و احساسات خود را به اشتراک بگذارند، بازخورد مناسب روانشناسان، برای مراجعه کنندگان نقش سازنده و حمایتی را دارد.
صبر : روانشناسان، واقع گرایانی هستند که می دانند رفتارهای ناسازگارانه و طولانی مدت نمی تواند به سرعت در معرض آگاهی قرار گیرد. آنها بجای اینکه به مراجعه کنندگان خود بگویند چه چیزی را تغییر دهند و چگونه آن را تغییر دهند ، با صبر و حوصله مراجعه کننده را در روند کشف خود راهنمایی می کنند. آنها قبول دارند که پیشرفت افراد و تغییرات در آن ها به مرور زمان اتفاق می افتد.
هسته اخلاقی: روانشناسان باید بر استانداردهای تعیین شده توسط هیئت دولت و کدهای اخلاقی انجمن روانشناسی متعهد باشند. تعهد بر این کدها نشان از صراحت ، صداقت و شفافیت در آن ها دارد.
حساسیت متقابل فرهنگی : توجه به خودآگاهی و تعهد به تنوع فرهنگها ، یک روانشناس خوب و مؤثر را نشان می دهد. رویکرد های تک بعدی برای تشخیص و معالجه مراجعه کننده، در یک جامعه کثرت گرا عمل نمی کند. روانشناسان آگاه، تفاوت های ساختارهای اجتماعی ، مانند نژاد ، قدرت ، امتیاز و ظلم سیستمی را درک می کنند. آنها ضمن تلاش برای منصفانه ، عادلانه و فراگیر بودن در عمل ، تعصبات شخصی خود را می شناسند و با آنها مقابله می کنند.
